Een bewijsstuk onder het bed, ontdekt door de vrouw van wie ik eeuwig zou houden. Een vreemde gele punt opgemerkt door wantrouwige ogen die enkel kunnen zien wat verborgen moet blijven. De hak van de schoen wijst beschuldigend in mijn richting. Niemand begrijpt waarom ik mijn vrouw en kinderen deze pijn aandoe en ikzelf kan ook niet uitleggen waarom. Instinctieve driften leiden mij tot wansmakelijke daden. De uitnodiging van de Oscar-uitreikingen was gewoon in de verkeerde brievenbus beland.
Door het lawaai van applaudiserende media-geilheid werp ik een subtiele blik op de rode jurk met een stel prachtige benen. Door een geur van oesters en champagne word ik naar deze perfectie toegezogen. Gestoord door een onhandige seveerster die bijna over de voeten van een vrouw, die hoogstwaarschijnlijk de vrouw was van haar minnaar, struikelde. De aandacht terug naar het rode kleed, me afvragend wat er onder het kleed zit. De jurk is gemaakt met zeer weinig stof en onthult de volmaaktheid van het lichaam. Ondanks deze zichtbare volmaaktheid, ben ik nog steeds nieuwsgierig naar wat er onder de verpakking zit.
Omringd door champagne maar geen ring en geen man bij haar die haar date zou kunnen zijn. Als een weeral onhandige serveerster iets voor haar voeten laat vallen, is zij de eerste om te hulp te schieten. Ze bukt zich en haar kleed kruipt zachtjes omhoog. Ik heb kaartjes voor de eerste rij om de welving van haar volmaakte kont te mogen bewonderen.
Als ze zich omdraait, kijk ik abrupt weg. Ik weiger toe te geven aan de pandora's box die onder het kleed verborgen zit. Ik probeer de gezichten van Jules en Marie boven te halen en hun meest onschuldige blikken duiken op in mijn herinnering. Ik bestel een glas Whisky en spoel de vulgaire helft van mijn gedachten door en denk terug aan hoe Jules me deze ochtend vroeg waarom mama een baard had op haar benen. Ik moest mij focussen op deze gedachte om zo de toreador in mij te laten vervagen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten